Η σειρά από την αρχή δεν ήταν από αυτές που ανυπομονούσα να δω γιατί δεν μου αρέσει αυτή η θεματολογία με τα παιχνίδια επιβίωσης και πως αλληλοσκοτώνονται για να κερδίσουν χρήματα. Ξέροντας πως ήταν μια παραγωγή Netflix που εισσαγάγει άλλη κουλτούρα και στυλ ακόμη και στις Κορεατικές σειρές φοβήθηκα πως θα είναι σαν μια από τις άλλες ανούσιες ξένες παραγωγές που δείχνει μόνο βία και επιφανειακά συναισθήματα. Για να είμαι σίγουρη, έψαξα να μάθω ποιος είναι ο σεναριογράφος της σειράς και ικανοποιήθηκα όταν είδα πως ήταν ο Hwang Dong Hyuk, ο οποίος εκτελούσε χρέη σεναριογράφου και σκηνοθέτη για τη συγκεκριμένη σειρά. Η προηγούμενη φιλμογραφία του αποτελείται από ταινίες διαφορετικών ειδών που όμως όλες έχουν μηνύματα να δώσουν και φυσικά πρέπει να προσέξουμε τους πρωταγωνιστές των προηγούμενων ταινιών του, που βλέποντας το αντιλαμβάνομαι ότι διατήρησε καλές σχέσεις μαζί τους. Αυτό, μου έδωσε ένα συν παραπάνω για να σκεφτώ να δω το Squid Game και φυσικά το είδα λίγες μέρες μετά την επίσημη πρεμιέρα του στο Netflix.
H σειρά είναι αυθεντική παραγωγή Netflix και αποτελείται από 9 ωριαία επεισόδια με πρωταγωνιστές τον Lee Jung Jae, Park Hae Soo, Jung Ho Yeon και Wi Ha Joon. Η σειρά έκανε πρεμιέρα στις 17 Σεπτεμβρίου του 2021 και την επομένη μπήκε στην 4η θέση της παγκόσμιας κατάταξης του Netflix. Στις 19 Σεπτεμβρίου αναρριχήθηκε στην 3η θέση και μπήκε στην 4η θέση στο ελληνικό top10 και στις 20 Σεπτεμβρίου ανέβηκε ακόμη ψηλότερα, στην 2η θέση στην παγκόσμια κατάταξη και παρέμεινε 4ο στην Ελλάδα, αλλά τις τελευταίες δυο μέρες έχει ανέβει πρώτο σε Ελλάδα και Κύπρο. Και είναι πρώτο και στην παγκόσμια κατάταξη του Netflix. Κερδίζοντας το Sweet Home που ήταν η δημοφιλέστερη Κορεατική σειρά παραγωγής Netflix μέχρι πρότινος και την είδαν σε 76 χώρες, το Squid Game από τις πρώτες κιόλας μέρες της προβολής του έκανε 83 χώρες να δουν την σειρά και σίγουρα θα δούμε και άλλες χώρες αργότερα που θα προστεθούν στη λίστα.
Η υπόθεση της σειράς αφορά 456 ανθρώπους που βλέπουν τις ζωές τους να έχουν πιάσει πάτο και αποφασίζουν να παίξουν σ’ ένα παιχνίδι όπου καλούνται να διαγωνιστούν σε μερικά παιδικά παιχνίδια παλιότερων εποχών με σκοπό να κερδίσουν το χρηματικό έπαθλο. Όμως, τίποτα δεν ήταν όπως το περίμεναν και με στόχο την επιβίωση βγαίνουν καταπιεσμένα συναισθήματα και ακραίες συμπεριφορές σ’ έναν αγώνα που είναι ‘ο θάνατος σου, η ζωή μου’. Στην συγκεκριμένη όμως ιστορία δεν αποτελεί αυτό μόττο για όλους τους ανθρώπους και έτσι η ιστορία γίνεται πιο ανθρώπινη και ενδιαφέρουσα.
Η ιστορία είναι καλογραμμένη με συνεχή και γρήγορη πλοκή, ενώ οι ανατροπές είναι ενδιαφέρουσες και οι guest εμφανίσεις από τις καλύτερες που έχουμε δει. Η σκηνοθεσία έχει την αύρα του Κορεατικού κινηματογράφου αποτυπώνοντας την κάθε σκηνή με ρεαλισμό και χωρίς να ενδιαφέρεται ο σκηνοθέτης να την αποδώσει όμορφα. Δίνει προτεραιότητα σε ανθρώπους της διπλανής πόρτας και όχι σε όμορφα πρόσωπα με ωραία ρούχα και ενδιαφέρεται περισσότερο να δείξει τα συναισθήματα. Η κάθε σκηνή έχει την σπουδαιότητα της και θέλει ν’ αποτυπώσει με γλαφυρότητα την σκληρή καθημερινότητα και την φτώχεια, όπου υπάρχει σε όλες τις χώρες, ανεπτυγμένες και μη. Υπήρξαν ανατροπές που μ’ εντυπωσίασαν και μου έξαψαν την περιέργεια να δω και τη συνέχεια για να δω τι θα συμβεί παρακάτω. Αποφεύγοντας να κάνω spoiler, θα πω ότι είχε ενδιαφέρον η υπόγεια ιστορία πίσω από τους υπαλλήλους του παιχνιδιού, οι πλούσιοι που ακόμη μια φορά δείχνουν την βαρεμάρα που έχει η ζωή τους και την διαστροφή και επειδή έχουν λεφτά, νομίζουν πως είναι εντάξει.
Αυτό που δεν μου άρεσε ήταν ο σκληρός τρόπος αποτύπωσης των θανάτων και κάποια κοντινά πλάνα που τα βρήκα φρικιαστικά. Βέβαια, όσο περνά ο καιρός νιώθω πως τα πράγματα θα αποτυπώνονται σκληρότερα σε σχέση με άλλες εποχές, αλλά και πάλι δεν είναι στις προτιμήσεις μου.
Όπως κάθε Κορεατική σειρά έτσι και αυτή έγινε με σκοπό να δείξει ανθρώπινα συναισθήματα σε βάθος και να δώσει μηνύματα. Τα μηνύματα που εντόπισα ήταν:
1. πως η απόγνωση μπροστά σ’ ένα αβέβαιο μέλλον μπορεί να φέρει τους ανθρώπους στα άκρα, αλλά αν συνεχίσεις να φέρεσαι καλά μπορεί να κάνεις τον άλλον να καταλάβει έστω και αργά το λάθος ή την πλεονεξία του και να του δώσεις την ευκαιρία να μετανοήσει.
2. Ο τζόγος και το εύκολο χρήμα δεν οδηγούν στην επιτυχία, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ο τζογαδόρος είναι κακός και πρέπει να τον αφορίσουμε.
3. Οι φίλοι μπορεί να γίνουν εχθροί αν μπουν στη μέση τα λεφτά, αλλά και πως μπορούν να κρατηθούν ζωντανά τα συναισθήματα όταν οι ψυχές είναι καλές και σε μια δύσκολη στιγμή να βρεις έναν φίλο που θα θυσιαστεί για σένα, αλλά και κοντινούς ανθρώπους σου που μπορεί να σ’ εξαπατήσουν.
4. Η ανατροπή στην απόφαση του πρωταγωνιστή για το χρηματικό έπαθλο, περνά το μήνυμα πως τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, αλλά οι άνθρωποι προέχουν και το εφαρμόζει ως το τέλος, κλείνοντας το 9ο επεισόδιο της σειράς μ’ έναν τρόπο που απαιτώ να υπάρξει δεύτερη σαιζόν, αν και μισώ τις πολλές σαιζόν, γιατί θέλω να πάρει μια άλλη τροπή η ιστορία και να δω να εκδικείται όλους τους διεστραμμένους πίσω από αυτό το “παιχνίδι”.
Σίγουρα, αυτήν την σειρά δεν θα την προτείνω σε άτομα που αγαπούν τις ρομαντικές σειρές και σε άτομα μικρής ηλικίας. Είναι μια σκληρή σειρά που την βλέπουν όσοι έχουν γερό στομάχι. Από την άλλη, έχει όμορφα μηνύματα που δίνουν τροφή για σκέψη. Άκουσα πως κάποιοι δεν άρεσαν το φινάλε. Εμένα μου άρεσε γιατί έδωσε υποσχέσεις για μια άλλη σαιζόν που ίσως οι όροι θ’ αλλάξουν και θα δούμε το ποντίκι να γίνεται γάτα και να κυνηγά μ’ έξυπνο τρόπο το θήραμα του. Ευελπιστώ στην επανεμφάνιση του αστυνομικού που να έρθει ως παίκτης αυτή την φορά για να βοηθήσει τον πρωταγωνιστή και να είναι δυο και όχι ένας. Μου άρεσε η αποκάλυψη του ανθρώπου πίσω από τη μάσκα που σκέφτηκα ότι είναι κάποιος μικροκαμωμένος που φορά τη μάσκα για να γίνει τρομακτικός, αλλά έκανα λάθος. Η αποκάλυψη για το ποιος ήταν πίσω από το παιχνίδι επίσης μου άρεσε και έκανε την ανατροπή, γιατί δείχνει πως στην ουσία ήταν και αυτός μια μαριονέτα και άλλος ήταν πίσω από τα ηνία. Η υπόθεση έχει περιθώρια να έχει και μια δεύτερη σαιζόν με επιτυχία και θα ήθελα πολύ να την δω. Αυτή είναι η επιτυχία των Κορεατών δημιουργών. Πως κατάφεραν να με κάνουν να βλέπω συγκεκριμένα είδη σεναριών που δεν έβλεπα ποτέ σε παραγωγές άλλων χωρών, γιατί τα είχα εντάξει στα είδη που δεν μου αρέσουν, αλλά δεν μπορώ να πω το ίδιο για την Κορέα.
Comentários